Afkomstig van cocabladeren, was cocaïne in principe bedoeld als pijnstiller. Meestal wordt de poeder via de neus naar binnen gesnoven, waardoor het dus in het bloed terecht komt. Het kan ook geslikt worden of op het tandvlees gesmeerd worden.

De snelste manier om het in het bloed te krijgen, is door het met een injectienaald, bijvoorbeeld in een ader van een arm te spuiten. Inhaleren van de rook of de damp versnelt de opname met minder gezondheidsrisico dan met injectie.

"Je denkt dat coke je zintuigen zal versterken, dat het het beste in je naar boven zal halen, dat je dingen onder controle zult kunnen houden. Dat is pure onzin. Na een tijdje betaal je je rekeningen niet meer, je wast jezelf niet meer, je geeft je vrienden, je familie op. Je blijft kwetsbaar en alleen achter.” – Nigel

Een dodelijk wit poeder

Cocaïne is een van de meest verraderlijke drugs. Het is bijna onmogelijk om nog van deze drug af te komen als je er eenmaal mee begonnen bent. Lichamelijk gezien geeft het een kunstmatig gevoel van geluk en opwinding, maar gebruikers ontwikkelen al snel een gewenning. En dan voel je je juist slechter dan vóór je de drug nam.

Momenteel gaan er wereldwijd miljarden om in de cocaïnehandel. Gebruikers zijn er in alle leeftijden, beroepen en economische lagen van de bevolking, waaronder zelfs achtjarige schoolkinderen.

Door cocaïne kun je een hartaanval, een beroerte, of een hersenbloeding krijgen met de dood als gevolg. Als een moeder verslaafd is aan cocaïne en zij een baby krijgt, is de baby ook verslaafd. Velen krijgen geboorteafwijkingen en vele andere problemen.

Ondanks de gevaren, blijft cocaïne gebruik stijgen, waarschijnlijk omdat gebruikers het te moeilijk vinden om aan de eerste stappen op de donkere weg uit de verslaving te ontsnappen.