Crack is de gekristalliseerde vorm van cocaïne, die meestal in poedervorm verkocht wordt.1 Het wordt in de vorm van brokken of kristallen vervaardigd, die in kleur variëren van geel tot lichtroze of wit.
Crack wordt verhit en gerookt. Het wordt zo genoemd omdat het een krakend of knisperend geluid maakt wanneer het wordt verhit.
Crack is de vorm van cocaïne waarvan het effect het sterkst is en het is ook de meest riskante. Het is voor 75 en 100% puur, het werkt veel sneller en is veel sterker dan gewone cocaïne.
Door crack te roken bereikt het de hersenen veel sneller dan langs andere wegen. Daardoor veroorzaakt het roken van crack een onmiddellijke en intensieve – maar heel kortdurende – trip van ongeveer een kwartier. En omdat verslaving zich door roken nog sneller ontwikkelt dan door snuiven – via de neus – kan crack na één keer gebruikt te hebben al verslavend zijn.
Omdat cocaïne nogal duur is werd dit lang tijd als een “drug voor rijke mensen” beschouwd. Crack wordt echter voor zulke lage prijzen aangeboden dat zelfs kinderen met hun zakgeld al bijna een beetje kunnen kopen. Wanneer iemand eenmaal verslaafd is, stijgen de kosten echter pijlsnel en de prijs hangt af van de hoeveelheid die nodig is om deze verslaving in stand te houden.
