3.3 Lees het boekje

Lees: De schadelijke gevolgen van LSD

DE SCHADELIJKE GEVOLGEN VAN LSD

Onder invloed van LSD, dat vaak in de vorm van tabletten wordt genomen, gaat de intense, veranderde staat over in disassociatie en wanhoop. Vaak bestaat er geen enkele manier om “slechte trips”, die soms wel twaalf uur lang kunnen duren, te stoppen.

“Ik begon op 15-jarige leeftijd met drinken. Daarna ging ik over op het gebruiken van XTC, speed, cocaïne en LSD.

“Ik vond het moeilijk om een baan te houden en werd depressief, en ik dacht dat ik nooit mijn obsessie voor drugs de baas zou kunnen worden. Ik probeerde twee keer met een overdosis pillen zelfmoord te plegen. Ik werd naar psychiaters doorverwezen die me nog meer middelen gaven, antidepressiva en kalmeringsmiddelen, wat alles alleen maar erger maakte.

“Als uitweg voor mijn gevoelens begon ik mezelf te verwonden – ik begon mezelf te snijden en te branden.” – Justin

Lichamelijke Gevolgen

  • Verwijde pupillen
  • Hoge en lage lichaamstemperaturen
  • Zweten of koude rillingen ("kippenvel")
  • Verlies van eetlust
  • Slapeloosheid
  • Droge mond
  • Rillingen

Mentale Gevolgen

  • Waanvoorstellingen
  • Hallucinaties
  • Een kunstmatig gevoel van euforie en zekerheid.
  • Een verdraaiing van tijdsbesef en identiteit
  • Verslechterde dieptezicht
  • Verslechterde gewaarwording van tijd, vervormde waarneming van de grootte en vorm van objecten, verslechterde bewegingen, kleuren, geluiden, aanrakingen en het beeld dat de gebruiker heeft van zijn eigen lichaam
  • Ernstige, angstaanjagende gedachten en gevoelens,
  • angst om de controle te verliezen
  • Paniekaanvallen
  • Veel LSD-gebruikers ervaren lang nadat ze LSD gebruikt hebben, flashbacks of een herbeleving van de LSD-trip, vaak zonder enige waarschuwing vooraf.
  • Hevige depressie of psychose

"Na het nemen van acid, beeldde ik me in dat we frontaal tegen een vrachtwagen waren gereden en we dood waren. Ik kon het knarsende metaal horen, daarna een duistere en kwaadaardige stilte. Ik was doodsbang en dacht dat we dood waren…Een jaar lang durfde ik geen begraafplaats op te lopen, doodsbang dat ik mijn eigen graf zou aantreffen.” – Jenny