Synthetische marihuana, dat ook wel als Spice verkocht wordt, verscheen voor het eerst in 2004 in Europa en in 2008 in de VS. De chemicaliën die gebruikt worden om synthetische marihuana te maken werden echter al tientallen jaren eerder voor experimentele doeleinden ontwikkeld. Het zijn:

• CP47,497, vernoemd naar Charles Pfizer van Pfizer Pharmaceuticals, ontwikkeld in de jaren 80 voor wetenschappelijk onderzoek.
• HU-210, vernoemd naar de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, waar het in 1988 voor het eerst werd ontwikkeld. Het is 100 tot 800 keer krachtiger dan natuurlijke THC (het bewustzijnsveranderende bestanddeel van marihuana).⁵
• JWH-018 en andere in de JWH reeks, vernoemd naar professor John W. Huffman van de Clemson Universiteit in Zuid-Carolina, ontwikkeld in 1995.

In 2010 nam de Amerikaanse Drug Enforcement Administration noodmaatregelen om deze chemicaliën aan banden te leggen en in 2012 werd een wet aangenomen die al deze stoffen die in synthetische marihuana voorkwamen, verbood.

Criminele chemici ontwikkelden vervolgens nieuwe experimentele drugs, UR-144 en XLR11, die de effecten van marihuana nabootsen om die in de plaats te laten komen van de stoffen die waren verboden. In 2013 werden UR-144 en XLR11 illegaal verklaard, maar tegen die tijd was er al een nieuwe generatie synthetische marihuana ontwikkeld. Het gaat er niet om dat deze drugs illegaal zijn. Studies tonen aan dat ze giftig en onveilig zijn.

Tot nu toe bestaan er meer dan honderd verschillende variaties van synthetische “marihuana”. Aangezien de chemische samenstelling voortdurend verandert, zullen de kopers nooit weten welke effecten de drugs op het lichaam hebben.⁾⁶