De gevolgen van LSD zijn onvoorspelbaar. Ze hangen af van de hoeveelheid die wordt gebruikt, de stemming van de persoon, zijn persoonlijkheid en de omgeving waarin de drug wordt gebruikt. Het is alsof je dobbelt – het kan een razendsnelle, verwrongen ‘high’ zijn of een hevige, paranoïde ‘low’.
Normaal gesproken ervaart men 30 tot 90 minuten nadat LSD wordt ingenomen de eerste uitwerkingen van de drug. Vaak verwijden de pupillen zich. De lichaamstemperatuur kan hoger of lager worden, terwijl bloeddruk en hartslag toenemen of afnemen. Zweten of koude rillingen zijn niet ongewoon.
LSD-gebruikers ervaren vaak een verlies van eetlust, slapeloosheid, droge mond en trillingen. Visuele veranderingen zijn een vaker voorkomend effect – de gebruiker kan gefixeerd raken op de intensiteit van bepaalde kleuren.
Sommige LSD-gebruikers ervaren een intens gevoel van gelukzaligheid dat zij verwarren met ‘verlichting’.
Niet alleen koppelen ze zichzelf los van hun normale activiteiten, maar ze voelen ook de drang om de drug weer te gebruiken om dezelfde gewaarwordingen opnieuw te ervaren. Anderen ervaren, terwijl ze LSD gebruiken, zware, angstaanjagende gedachten en gevoelens, angst dat ze de controle zullen verliezen, angst voor krankzinnigheid en de dood, en wanhoop. Wanneer een “slechte trip”, die wel twaalf uur lang kan duren, eenmaal begonnen is, is het vaak onmogelijk om deze weer te stoppen. Sommige mensen herstellen nooit van een door LSD veroorzaakte psychose.
Wanneer de gebruikte hoeveelheid groot genoeg is, produceert LSD waanvoorstellingen en visuele hallucinaties. De gebruiker ervaart een verandering van het besef van tijd en van zichzelf. Maten en vormen van voorwerpen worden vervormd, en hetzelfde gebeurt met bewegingen, kleuren en geluiden. Zelfs iemands tastzin en normale lichamelijke gewaarwordingen kunnen in iets vreemds en bizars veranderen. Zintuiglijke gewaarwordingen kunnen elkaar schijnbaar kruisen en de gebruiker het gevoel geven dat hij kleuren kan horen en geluiden kan zien. Deze veranderingen kunnen angstaanjagend zijn en paniek veroorzaken.
Het vermogen om zinnige beslissingen te nemen en normale gevaren waar te nemen, neemt af. Een LSD gebruiker kan proberen uit een raam te stappen om de grond “van iets dichterbij” te bekijken. Of hij krijgt het idee om de zonsondergang te bewonderen, zonder zich er in zijn verheerlijkte stemming van bewust te zijn dat hij midden op een druk kruispunt staat.
Veel LSD-gebruikers ervaren lang nadat ze LSD gebruikt hebben, flashbacks of een herbeleving van de LSD-trip, vaak zonder enige waarschuwing vooraf.
Slechte trips en flashbacks zijn maar enkele van de risico’s van LSD-gebruik. Onder LSD-gebruikers kunnen zich langdurige psychosen voordoen.
Omdat LSD zich in het lichaam ophoopt, ontwikkelen gebruikers een tolerantie voor de drug. Met andere woorden, sommige regelmatige gebruikers moeten het in steeds grotere doseringen innemen om een ‘high’ te bereiken. Dit verergert de lichamelijke gevolgen en vergroot het risico op een slechte trip, die een psychose teweeg kan brengen.
Op een avond raakte ik tijdens een van mijn uitspattingen bewusteloos en werd ik wakker met bloed over mijn hele gezicht en ik had ook overgegeven. Op de een of andere wonderbaarlijke manier kreeg ik mezelf wakker en maakte ik mezelf schoon. Ik klom in mijn auto, bevend als een rietje, en reed naar het huis van mijn ouders. Ik kroop bij mijn moeder in bed en huilde.
Op 21-jarige leeftijd ging ik voor het eerst naar een afkickkliniek.” – Donna
