VAN DRUGSDEALER NAAR JEUGDMENTOR
Tony Mendez is vastbesloten dat wat hij zelf van zijn eigen fouten leerde aan jongeren te vertellen, zodat zij een betere toekomst kunnen hebben.
Tony Mendez was geboren in Guatemala maar groeide op in Californië. Ondanks dat hij in een christelijk gezin opgroeide met ouders die pastoor waren, raakte hij ergens onderweg de weg kwijt.
Toen hij 18 jaar oud was werd hij met cocaïne betrapt en kwam hij voor de eerste keer in de gevangenis terecht. Toen hij vrijgelaten werd zei hij tegen zichzelf dat hij zou veranderen, maar uiteindelijk sloot hij zich bij een gang aan en kwam hij zelfs nog dieper in drugs terecht.
Zijn ouders probeerden hem te helpen, maar wisten niet hoe.
Op 24-jarige leeftijd bereikte hem het nieuws dat zijn vader nog maar drie maanden te leven had. Mendez was er kapot van. “Ik wilde in die drie maanden alles goed maken wat ik ooit had gedaan”, zegt hij. Hij bracht dag en nacht met zijn vader door, maar die stierf uiteindelijk in augustus 1994. “Ik voelde me zo schuldig dat ik niet naar hem had geluisterd toen hij nog leefde.”
Hoewel Mendez graag zou hebben willen zeggen dat dit het keerpunt was, zorgde het verlies er alleen maar voor dat het nog slechter met hem ging. Uiteindelijk kwam hij in de drugshandel terecht en smokkelde hij drugs via de LA International Airport.
“Ik maakte mezelf stukje bij beetje kapot”, herinnert hij zich.
Van 1985 tot 2001 kwam hij 20 keer in de gevangenis terecht. Hij trouwde ook en werd vader. Maar het was pas in 2001, in de gevangenis terwijl hij thuis een 2-jarig zoontje had, dat hij eindelijk het licht zag.
“Ik wilde niet dat mijn zoontje dezelfde weg zou volgen”, zegt hij. “Ik was het zat om alsmaar weg te rennen van de realiteit en om alsmaar ongelukkig te zijn. Ik nam definitief en oprecht een beslissing: in mijn leven zou ik een verschil gaan maken en zou ik anderen gaan helpen.”
Vanaf die dag, 15 jaar geleden, heeft Mendez nooit meer verdovende middelen aangeraakt. En hij maakte zijn beslissing om anderen te helpen waar.
Hij keerde naar Guatemala terug en richtte het Jeugd Interventieprogramma op. Een programma dat jongeren wegleidt van drugs en misdaad door het geven van lessen in vaardigheden in het leven, door bijles en excursies naar de gevangenis en het lijkenhuis. “Om ze te laten zien waar ze zullen eindigen als ze aan de drugs blijven”, zegt Mendez.
De kern van zijn programma zijn de 19 lessen van het De Feiten over Drugs leerplan, dat kosteloos aan docenten ter beschikking wordt gesteld. Met elke les worden jongeren door de 14 boekjes gehaald van De Feiten Over Drugs. Er wordt ze de ware gegevens over de meest gebruikte drugs gegeven, van marihuana en alcohol, tot synthetische drugs, cocaïne en misbruik van voorgeschreven medicijnen.
De boekjes worden geflankeerd door de Echte Mensen, Echte Verhalen documentaire, waarin ex-verslaafden over hun ervaringen met deze drugs vertellen.
“Hoe meer je over drugs weet, hoe meer je nadenkt voordat je ze gaat gebruiken. Je bent niet meer zo nieuwsgierig”, zegt hij. “Het is moeilijk om te zien hoe deze kinderen vallen voor drugs en geweld. Ik weet uit ervaring hoe het voelt om niemand te hebben om mee te praten en slechte beslissingen te nemen.”
Maar het was pas in 2001, in de gevangenis terwijl hij thuis een 2-jarig zoontje had, dat hij eindelijk het licht zag.
Hij vertelt over een van de vele levens die hij geraakt heeft. “Na de les kwam er eens een 13-jarige jongen naar me toe. Hij vertelde dat hij hulp nodig had. Hij zat aan de drugs, was een huurmoordenaar en hij wist geen uitweg. Ik zorgde dat hij in een rehabilitatiecentrum terechtkwam en één keer per week onderwees ik hem met De Feiten over Drugs. Hij is nu terug op school en zijn cijfers en zijn leven zijn veranderd. En hij wil een drugscounselor worden.”
Mendez heeft nu honderden jongeren in zeven scholen met raad bijgestaan. Hij krijgt dagelijks telefoontjes van ouders die willen dat hun kinderen zijn programma volgen. Hij bezoekt zelfs de jongeren die “niet wilden luisteren” en nu in de gevangenis zitten.
“Ik zie mijzelf in ieder kind dat om hulp roept. Omdat iedereen een tweede kans verdient”, zegt hij. “Wanneer ik kinderen zie die hongeren naar kennis en die naar me toe komen en me willen uithoren, of me bellen wanneer ze problemen hebben, dan weet ik dat ik een verschil maak. Ik weet dat als mijn vader nog zou leven hij trots op me zou zijn... Het is hetzelfde als wat hij deed als pastoor, anderen helpen.”
DONEER
Steun de Stichting voor een Drugsvrije Wereld en help mee jonge levens te beschermen tegen de verwoestende effecten van drugs. Door uw bijdragen kunnen wij voorlichtingsmateriaal gratis ter beschikking stellen aan scholen, jongerenorganisaties en andere groepen en mensen. Uw steun helpt om mensen de feiten te geven die ze nodig hebben om een gezond en drugsvrij leven te leiden.
