Cannabis wordt meestal meegedraaid in een sigaret, die een joint of stickie wordt genoemd. Er kan ook thee van worden getrokken en het kan met voedsel worden gemengd of door een waterpijp worden gerookt.
Cannabis1 komt op de derde plaats (16%) van de verdovende middelen die verantwoordelijk zijn voor opnames in verslavingsinstituten in de VS. Volgens een Nationale Huishoud-enquête over Drugsmisbruik, hebben kinderen die met regelmaat marihuana gebruiken viermaal zoveel kans om zich gewelddadig te gedragen of eigendommen te beschadigen. Ze zijn vijf maal vaker geneigd om te gaan stelen dan degenen die geen drugs gebruiken.
Marihuana is tegenwoordig vaak veel sterker dan vroeger. Verbeterde technieken om het te verbouwen en een selectief gebruik van de zaadjes hebben een veel krachtigere drug geproduceerd. Daardoor is er een enorme toename van jongeren die hasj roken die op de eerste hulp terechtkomen.
Omdat zich een tolerantie opbouwt kan het roken van marihuana leiden tot het gebruik van zwaardere drugs om dezelfde high te bereiken. Als de effecten minder worden kan het zijn dat de persoon naar sterkere drugs grijpt om van ongewenste toestanden af te komen, wat de reden was dat hij in de eerste plaats marihuana ging gebruiken. Marihuana zelf leidt iemand niet naar andere drugs: mensen nemen drugs omdat ze van ongewenste situaties of gevoelens af willen komen. De drug (marihuana) maskeert het probleem voor een tijdje (terwijl de gebruiker high is). Als de “high” afneemt komt de ongewenste aandoening of situatie sterker terug dan voorheen. Het kan zijn dat de gebruiker dan naar sterkere drugs grijpt omdat marihuana niet langer meer “werkt”.
Gevolgen op de korte termijn:
Gevolgen op de lange termijn:
Het gebruik op lange termijn kan psychotische symptomen veroorzaken. Het kan ook de longen en het hart schaden en de symptomen van bronchitis versterken zoals hoesten en kortademigheid. Het kan de tolerantie van het lichaam tegen longinfecties en ziekte reduceren.
