Mensen gebruiken drugs omdat ze iets aan hun leven willen veranderen.
Hier staan een paar redenen die jongeren voor hun drugsgebruik gegeven hebben:
- Erbij willen horen
- Om te ontsnappen of te ontspannen
- Ze vervelen zich
- Om zich ouder voor te doen
- Opstandigheid
- Om te experimenteren
Ze denken dat drugs een oplossing zijn. Maar uiteindelijk worden de drugs het probleem.
Hoe moeilijk het ook is om je problemen onder ogen te zien, de gevolgen van drugs zijn altijd groter dan het probleem dat je ermee probeert op te lossen. De echte oplossing voor het drugsprobleem is het verkrijgen van feiten en om überhaupt niet te beginnen aan drugs.
Hoe werken drugs?
Drugs zijn in feite vergif. De hoeveelheid die je gebruikt bepaalt het effect.
Een kleine hoeveelheid geeft een kleine stimulans (het verhoogt de activiteit). Een grotere hoeveelheid werkt als een kalmerend middel (onderdrukt de activiteit). Een nog grotere hoeveelheid vergiftigt je en kan je doden.
Dat geldt voor elke drug. Het verschil zit in de hoeveelheid die nodig is om het effect te bereiken.
Maar veel drugs hebben nog een effect: ze hebben direct invloed op het verstand. Ze vervormen de waarnemingen van de gebruiker. Het gevolg hiervan is dat de acties van de persoon vreemd, irrationeel, ongepast en zelfs destructief kunnen zijn.
Drugs blokkeren alle gevoelens, zowel de gewenste als de ongewenste. Dus, hoewel drugs op korte termijn hulp lijken te kunnen bieden bij het verlichten van pijn, vernietigen ze ook de vermogens van een persoon, zoals bijvoorbeeld het reactie- en denkvermogen.
Medicijnen zijn drugs die bedoeld zijn om iets van de werking van je lichaam te versnellen, vertragen of te veranderen om zo te proberen het beter te laten werken. Soms is dat nodig. Maar ze werken net zo goed als oppeppend of verdovend middel en een teveel ervan kan je doden. Dus wanneer je medicijnen niet gebruikt zoals ze gebruikt horen te worden, kunnen ze net zo gevaarlijk zijn als drugs.
Drugs hebben invloed op het verstand
Wanneer iemand zich iets herinnert, werkt het verstand gewoonlijk heel vlug en krijgt hij vanuit de plaatjes in zijn verstand snel informatie. Maar drugs vertroebelen de plaatjes in het verstand waardoor er lege plekken ontstaan. Wanneer iemand probeert vanuit deze wazige rommel informatie te krijgen, lukt dat niet. Drugs zorgen ervoor dat een persoon zich dom en langzaam voelt en dat hij of zij faalt in het leven. Naarmate de mislukkingen oplopen, en het leven moeilijker wordt, zal hij nog meer drugs willen om deze problemen te omzeilen en zogenaamd op te lossen.
Drugs vernietigen creativiteit
Eén van de leugens die over drugs wordt verteld, is dat ze iemand helpen creatiever te worden. De waarheid is echter héél anders.
Iemand die verdrietig is, kan drugs gebruiken om een gevoel van geluk te ervaren, maar dat werkt niet. Drugs geven iemand een kunstmatig gevoel van opgewektheid, maar wanneer de drug is uitgewerkt gaat hij of zij zich nog ongelukkiger voelen dan daarvoor. En na afloop wordt de emotionele inzinking iedere keer erger. Uiteindelijk zal de drug alle creativiteit die een persoon heeft vernietigen.
“Toen ik aan de drugs was, dacht ik dat ik controle had over mijn leven en dat het uitstekend ging. Maar ik heb alles vernietigd wat ik in mijn leven had opgebouwd en waar ik voor gevochten heb. Ik had alle banden met al mijn echte vrienden en familie verbroken, zodat ik alleen nog mijn drugsmaten als vrienden had. Elke dag draaide maar om één ding: mijn plan om aan het geld te komen dat ik voor mijn drugs nodig had. Ik deed alles om mijn amfetamine te pakken te krijgen – het was het enige waar het in mijn leven om draaide.” – Pat
“Ik vond dat ik leuker was als ik dronken was. Vlak nadat ik was begonnen met drinken gaf iemand me marihuana… Later hing ik een keertje rond in een huis van een vriend, terwijl we marihuana rookten en iemand een zakje cocaïne tevoorschijn haalde. Cocaïne snuiven werd al snel een dagelijkse gewoonte. Ik stal dagelijks geld van de zaak van mijn ouders en van mijn grootouders om mijn alcohol-, cocaïne-, marihuana- en LSD-verslaving te kunnen betalen. Toen kwam ik in aanraking met OxyContin en begon het regelmatig te gebruiken. Toen ik erachter kwam dat ik verslaafd was, was het snuiven van OxyContin al deel van mijn dagelijks leven. Ik wilde iets sterkers en kwam toen in aanraking met heroïne. Niets kon me meer tegenhouden om high te worden. Mijn verslaving won het van mij. En elke keer als ik probeerde te stoppen, zorgde het lichamelijke verlangen ervoor dat ik nog meer nam.” – Edith