XTC

“Op een houseparty zag ik dat een jongen die zich met XTC had volgepropt, uren achter elkaar bleef herhalen: ‘Ik ben een sinaasappel, schil me niet, ik ben een sinaasappel, schil me niet.’ Een andere jongen dacht dat hij een vlieg was en bleef maar met zijn hoofd tegen het raam bonzen.”—Liz

“Houseparty’s zijn oké zolang je geen XTC gebruikt. Maar zodra je eraan begint, denk je dat mensen die je adviseren om te stoppen idioten zijn. Je gelooft dat je iets geweldigs hebt gevonden en je wilt niet dat anderen je het tegendeel vertellen. Als je XTC lekker gaat vinden, is het te laat, dan ben je al verloren.”—Pat

“Gelukkig leef ik nog, maar ik moet de dagen, maanden en jaren na het trauma nog maar zien te doorstaan. Ik zal mijn hele leven moeten leven met de gevolgen—ik heb alles gebruikt, noem het maar op.”

“Depressie, angst, stress, [terugkerende]nachtmerries en erge hoofdpijnen; dat zijn een paar van de dingen die me gebeurden nadat ik XTC was gaan gebruiken. Ik ging er bijna aan dood. Er was maar één nacht voor nodig, een paar [XTC] pilletjes en het drinken van alcohol. Deze drug is dodelijk, en ik ben zo dankbaar dat ik nog leef. Ik kan niet beschrijven hoe zwaar het is om voortdurend met deze nachtmerries te moeten leven. Ik word bezweet wakker en ik dank God dat het maar een nachtmerrie is. Ik bid dat na verloop van tijd die nachtmerries weg zullen gaan. Geen enkele drug is die prijs of het high zijn waard.”—Liz

“Ik hoor nogal wat mensen zeggen dat XTC een leuke, onschuldige drug is. Ik kan alleen maar denken: ‘Ze moesten eens weten’.”

“In vijf maanden tijd veranderde ik van iemand die een redelijk verantwoordelijk leven leidde en bezig was haar dromen waar te maken, in iemand die nergens meer om gaf. En hoe meer ik onder invloed was, hoe dieper ik in een donkere, eenzame put wegzakte. Als ik al sliep, had ik nachtmerries en trilde ik over mijn hele lichaam. Ik zag bleek, mijn hoofd bonsde en ik begon me paranoïde te voelen, maar ik negeerde dat allemaal, ik dacht dat het normaal was. Tot de nacht waarin ik dacht dat ik doodging.”

“XTC beroofde me van mijn kracht, mijn motivatie, mijn dromen, mijn vrienden, mijn huis, mijn geld en vooral mijn geestelijke gezondheid. Ik maak me elke dag zorgen over mijn toekomst en mijn gezondheid. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik ga ervoor, want ik ben een van de gelukkigen.”—Lynn

“XTC maakte me gek. Op een dag beet ik in een glas, net zoals je in een appel zou bijten. Ik moest mijn mond vol met stukken glas hebben om te beseffen wat er met me gebeurde. Een andere keer scheurde ik een uur lang met mijn tanden een stuk stof aan flarden.”—Ann