MISBRUIK VAN VOORGESCHREVEN MEDICIJNEN
“Ik heb tot tweemaal toe een overdosis pillen (Zyprexa) genomen die ik op recept had gekregen en een goede vriend van mij is aan hetzelfde middel overleden…Er is geen erger gevoel dan te leven met de kennis dat je vriend is overleden omdat jij hem pillen gaf, waarvan je eigenlijk maar weinig af wist.”—Linda
“Ik besefte dat ik steeds meer Xanax ging gebruiken. Ik nam vrij van mijn werk om high te worden. Zonder te weten dat ik ‘verslaafd’ was, stopte ik, ineens, en lag ik vier dagen en nachten achter elkaar in bed. Ik sliep niet, ik at niet. Ik gaf over. Ik hallucineerde. Op ongeveer de derde dag zonder Xanax verloor ik mijn coördinatievermogen en botste ik continu tegen dingen aan....Op de vierde dag kreeg ik stuiptrekkingen en toen begon ik me echt zorgen te gaan maken.”—Patrick
“Een ‘vriend’ van me gaf me wat Oxy’s. Ik begon met pillen van 40 milligram, na een paar maanden ging ik over op 60 milligram. Ik was inmiddels verslaafd en ging op de pillen kauwen om er sneller high van te worden. Als ik na het opstaan geen pilletje had werd ik misselijk. De volgende moest ik al voor de middag hebben. En dan nog een paar in de namiddag en avond. Ik wist dat ik verslaafd was want ik had ze nodig om te functioneren. Als ik geen pilletje nam voelde ik me verschrikkelijk. Niet alleen fysiek, maar ik kon zelfs niet met mensen of het leven omgaan zonder pillen. Toen ik naar 80 mg ging, stortte mijn wereld in. Ik begon van iedereen die ik kende te stelen om mijn pillen te kunnen slikken....”—Charleen
“Het lijkt wel of mijn hersenen om meer pillen schreeuwen, de gevoelens die ik zonder de pillen heb zijn onverdraaglijk…Ik heb echt hulp nodig om de ontwenningsverschijnselen van Efexor te boven te komen. Ik ben zo depressief dat ik in mijn armen begin te snijden en ik weet niet eens waarom. Ik hallucineer om de paar uur en zie dingen—vandaag zag ik nog bloed van de muren druipen.”—Renee
“Ik begon bloed te plassen. Ik voelde me misselijk…Mijn lichaam voelde zwak aan…Ik gaf alles op omdat ik geobsedeerd was met gebruiken…Het enige dat me iets kon schelen, was high worden…Ik dacht dat ik Coricidin gewoon voor de lol kon gebruiken en dat het niet gevaarlijk was. Ik had nooit verwacht dat ik er verslaafd aan zou raken…Ik kan die periode van mijn leven nooit meer terugkrijgen. Als ik het allemaal ongedaan kon maken, zou ik dat doen.”—Charlie
“Ik besefte dat mijn interesse in en de daaruit voortvloeiende verslaving aan speed begon, toen ik Ritalin voorgeschreven kreeg...Eerst was het elk weekend, toen werd het elke dag. Het werd zo erg dat ik drie keer de pillen stal en daarna vertelde dat ik ze nooit had gekregen...Mijn eerste echte grote trip duurde drie dagen waarin ik voelde hoe het was om zo lang niet te kunnen slapen.”
“Ik begon hallucinaties te krijgen van vogels die over me heen vlogen, gevoelens van mensen in dezelfde ruimte als ik terwijl ik alleen was, en begon paranoïde te worden. Ik joeg in een week tijd alle Dexedrine van mijn vriend er doorheen. Daarna viel ik terug op mijn eigen Ritalin en ging zo verder.”...
“Ik kan me niet veel van de eindexamenklas herinneren. Het grootste deel daarvan bevond ik in een wazige, paranoïde roes. Maar ik kan me nog goed de overweldigende neerslachtigheid herinneren en het onvermogen om te begrijpen wat precies de reden was dat ik het slechter dan ooit deed op school....Ik haalde mijn examen op het nippertje en maakte totaal geen plannen om verder te studeren.”
“Op het laatste moment schreef ik me in op de lokale universiteit. Ik kon maar zeventien dagen lang clean blijven voordat ik weer aan de behoefte voor speed moest voldoen. Zodra ik het opnieuw begon te gebruiken, volgde ik de lessen niet meer. Ik was te depressief om me er om te bekommeren. Ik volgde een week lang de lessen en bakte er uiteindelijk niets van.”—Sam
